Basic HTML Version
Yazı
59
3) Grup çalışmasını teşvik edin:
Öğrenciler birbirlerinin yanlışlarından da öğrenirler. Örneğin
tohumunu fazla sulayan çocuğun, tohumu çürüdüğünde,
sınıftaki diğer öğrenciler “neyin yapılmayacağını”da öğrenmiş
olurlar. Bu yüzden bireysel çalışmalar kadar, grup çalışmaları
da önemli. Ve tabi tecrübelerinin sonuçlarını paylaşmaları.
4) Proje ödevleri
Eve verilen proje ödevleri için anne-babalar, ödev sanki
kendilerine verilmiş gibi harıl harıl çalışıyor, harikalar
yaratıyorlar. Eğer amaç öğrencinin öğrenmesi ise, uygulamalı
bir ödev bile olsa, madem evde yardım alma ihtimali var, sizin
gözetiminizde, okulda yapılması en verimlisi olacaktır.
5) Araştırın, araştırın, araştırın
En iyi bildiğiniz konuda bile yenilikler eklemeye, başkalarının
nasıl öğrettiğini araştırmaya vakit ayırın. Internet kaynak
konusunda bir derya. Öğretmenler uygulamalarını birbirleriyle
paylaşıyorlar. Bu tip gruplara, forumlara üye olup gelişmeleri
takip edin.
Beceriye dayalı öğrenme vakit alan, zamana yayılan bir öğretme
şekli. En büyük dezavantajı da bu. Hede n “bir sınavda başarılı
olmak” olduğu eğitim sistemimizde, beceriye dayalı öğretme
çok hayalperestlik gibi gelebilir. Ancak, en azından öğrenciler-
inizin“neden bu bilgiye ihtiyaç duyacağım” sorusunu cevapla-
yarak bir başlangıç yapabilirsiniz. Çünkü bilgi hayatın içinde
işe yaradığı, kullanıldığı zaman kalıcı bir şekilde beceriye
dönüşebilir.
Yani aslında beceriye dayalı öğrenme, yaşamaktan başka bir
şey değil.
1) Önce “neden” sorusunu cevaplayın:
“Çünkü müfredatta var” ya da “sınavda çıkacak” gibi sözler
öğrenciler için, özellikle günümüz öğrencileri için yeterli bir
cevap değil. Öğrettiğiniz bilgiyi nerede kullanabilirler, neden
öğreniyorlar açıklarsanız, ilgilerini daha rahat çekebilirsiniz.
Örneğin “negatif tam sayılar sıfırdan uzaklaştıkça küçülürler”
bilgisini asansörün zemin kattan daha alttaki katlara gidişi ile
anlatabilirsiniz.
2) Onları dahil etmenin bir yolunu bulun:
Yukarıda verdiğim örnekler ya da örneğin toprağa ektiğiniz
bir tohumun çimlenmesi, liz vermesi, biraz zaman alacak
ancak öğrencinin bizzat görerek, yaparak öğrenebileceği bir
şey. Ama ya edebiyat öğretmeniyseniz? Onda da neyi öğreti-
yorsanız, öğrencinizden o tarzda yazmasını isteyebilirsiniz.
Diyelim Yahya Kemal işliyorsunuz, Yahya Kemal olduğunu
düşündürüp bir dörtlük yazmasını isteyebilirsiniz. Böylece
şairin tarzını, mevcut şiirlerini öğrenecektir.
Evet, yaparak öğrenmenin,
öğrenilen şeye dahil
olmanın daha kalıcı olduğu
muhakkak. Peki,
öğrencilerin “yapamam”
aşamasından “yaptım”
aşamasına gelmeleri için
onları ne şekilde
destekleyebiliriz?